Czy to już zaburzenia odżywiania? Poznaj sygnały ostrzegawcze.

zaburzenia odżywiania

Czasami bagatelizowane, często zbyt póżno rozpoznane – zaburzenia odżywiania. Choroby będące plagą XXI wieku. Zaburzenia, wokół leczenia których powstało wiele, czasem całkiem sprzecznych ze sobą, teorii. Jedno jest pewne- im szybciej zostaną zauważone, tym łatwiejszy jest powrót do zdrowia. Poniżej lista sygnałów, na które należy zwrócić uwagę.

 


Sygnały i objawy, które mogą wskazywać na anoreksję:

  • szybki spadek wagi ciała,
  • brak miesiączek, opóźnione miesiączkowania,
  • omdlenia, zaburzenia pracy serca,
  • częste stosowanie głodówek i ścisłe podporządkowanie się regułom diet odchudzających,
  • przesadne zainteresowanie wartością kaloryczną oraz składem pożywienia,
  • odmowa spożywania niektórych grup pokarmów np. węglowodanów,
  • częste komentarze wskazujące na niezadowolenie z wyglądu swojego ciała, mimo utraty wagi,
  • uczucie zaniepokojenia w momencie konieczności spożywania posiłków w towarzystwie innych osób,
  • rozwój „rytuałów żywnościowych” np. bardzo długie przeżuwanie pokarmu, rozdrabnianie jedzenia i odpowiednie rozmieszczanie go na talerzu,
  • częste odmawianie jedzenia (tłumaczenie typu: „Jadłam u koleżanki”, „Jadłem wcześniej”),
  • niechęć do wspólnych posiłków, zabieranie talerza do swojego pokoju,
  • stosowanie długich, wyczerpujących ćwiczeń fizycznych,
  • przygotowywanie posiłków dla całej rodziny bez uczestnictwa w konsumpcji,
  • wypadające włosy, zniszczone paznokcie, postępująca próchnica,
  • nasilony perfekcjonizm, silna potrzeba kontroli,
  • uzależnienie nastroju od wagi i ilości zjedzonego pożywienia,
  • częste ważenie się,
  • lęk przed wzrostem wagi ciała,
  • zaparcia, bóle brzucha, nietolerancja zimna, ospałość, a czasem nadmiar energii,
  • zniekształcony obraz własnego ciała (obawa przed przytyciem, mimo niskiej wagi ciała),
  • powściągliwość, trudności w okazywaniu emocji,
  • odczuwanie wyrzutów sumienia po zjedzonym posiłku,
  • zamykanie się w sobie, izolacja od otoczenia, wycofanie z życia towarzyskiego,
  • posługiwanie się kłamstwem, stosowanie oszustw (wyrzucanie lub chowanie jedzenia; nakładanie jedzenia na talerz w celu zabrudzenia naczynia podczas nieobecności domowników, a następnie pozbywanie się jedzenia),
  • stosowanie środków odchudzających, przeczyszczających, odwadniających, prowokowanie wymiotów,
  • problemy ze snem, senność, problemy z koncentracją,
  • niskie ciśnienie krwi,
  • spadek zainteresowania seksem,
  • utrata masy kostnej.

Sygnały i objawy, które mogą wskazywać bulimię:

  • epizody objadania się i podkradania jedzenia,
  • unikanie wspólnych posiłków,
  • nadmierne zainteresowanie jedzeniem i wagą,
  • stosowanie środków odchudzających, przeczyszczających, odwadniających, prowokowanie wymiotów;
  • stosowanie długich, wyczerpujących ćwiczeń fizycznych,
  • okazywanie lęku przed przytyciem,
  • pomijanie posiłków, nieregularny tryb odżywiania,
  • silna potrzeba kontroli przy jednoczesnym braku poczuciu kontroli nad spożywaniem pokarmów,
  • pękające naczynia krwionośne pod oczami,
  • obrzęk ślinianek i zmiany chorobowe w jamie ustnej,
  • nadżerki przełyku i bóle gardła,
  • normalna masa ciała lub początki nadwagi,
  • przebarwienia, próchnica i postępujące uszkodzenie szkliwa,
  • duże wahania ciężaru ciała,
  • bolesne skurcze (najczęściej łydek),
  • arytmia (kołatanie) serca,
  • rany na dłoniach, rękach (wynik prowokowania wymiotów),
  • huśtawki nastrojów,
  • zamykanie się w sobie, izolacja od otoczenia, wycofanie z życia towarzyskiego,
  • ukrywanie ciała w luźnych ubraniach,
  • poczucie wstydu, pogardy wobec siebie,
  • odczuwanie wyrzutów sumienia po zjedzonym posiłku,
  • poczucie wstrętu wobec własnego ciała,
  • samookaleczanie się, myśli i próby samobójcze,
  • spadek zainteresowania seksem,
  • problemy ze snem, senność, problemy z koncentracją,
  • zły stan skóry,
  • nieregularne miesiączki.

Inne niepokojące sygnały i objawy dla zaburzeń odżywiania to:

  • ogólne zmiany w zachowaniu,
  • częste narzekanie na swój wygląd,
  • bezpośrednie wpływanie myśli na temat wyglądu na nastrój,
  • stałe porównywanie siebie do innych,
  • pogardliwe i lekceważące odnoszenie się wobec samego siebie,
  • szukanie stałej otuchy odnośnie swojego wyglądu,
  • ciągłe rozmowy na temat diety,
  • częste odczuwanie smutku, niepokoju, niska samoocena,
  • obsesja na punkcie utrzymania niskiej wagi w celu zwiększenia osiągnięć w sporcie, tańcu, aktorstwie czy modelingu,
  • zwiększenie samowystarczalności, niechętne proszenie o pomoc,
  • uczucie pełności,
  • uczucie zimna, słabość, zmęczenie,
  • sine dłonie i stopy,
  • stosowanie diet lub chaotyczne spożywanie jedzenia; stosowanie głodówek, „rzucanie się” na jedzenie, pomijanie posiłków,
  • nadmierne ćwiczenia fizyczne,
  • noszenie zbyt obszernych ubrań,
  • odczuwanie negatywnych emocji wobec siebie i swojego ciała,
  • unikanie spotkań towarzyskich,
  • noszenie ściśle przygotowanego przez siebie jedzenia.

Udostępnij:

Bądź na bieżąco i dołącz do newslettera!