Czy to już zaburzenia odżywiania? Poznaj sygnały ostrzegawcze.

Czasami bagatelizowane, często zbyt póżno rozpoznane – zaburzenia odżywiania. Choroby będące plagą XXI wieku. Zaburzenia, wokół leczenia których powstało wiele, czasem całkiem sprzecznych ze sobą, teorii. Jedno jest pewne- im szybciej zostaną zauważone, tym łatwiejszy jest powrót do zdrowia. Poniżej lista sygnałów, na które należy zwrócić uwagę.

Sygnały i objawy, które mogą wskazywać na anoreksję:

• szybki spadek wagi ciała,
• brak miesiączek, opóźnione miesiączkowania,
• omdlenia, zaburzenia pracy serca,
• częste stosowanie głodówek i ścisłe podporządkowanie się regułom diet odchudzających,
• przesadne zainteresowanie wartością kaloryczną oraz składem pożywienia,
• odmowa spożywania niektórych grup pokarmów np. węglowodanów,
• częste komentarze wskazujące na niezadowolenie z wyglądu swojego ciała, mimo utraty wagi,
• uczucie zaniepokojenia w momencie konieczności spożywania posiłków w towarzystwie innych osób,
• rozwój „rytuałów żywnościowych” np. bardzo długie przeżuwanie pokarmu, rozdrabnianie jedzenia i odpowiednie rozmieszczanie go na talerzu,
• częste odmawianie jedzenia (tłumaczenie typu: „Jadłam u koleżanki”, „Jadłem wcześniej”),
• niechęć do wspólnych posiłków, zabieranie talerza do swojego pokoju,
• stosowanie długich, wyczerpujących ćwiczeń fizycznych,
• przygotowywanie posiłków dla całej rodziny bez uczestnictwa w konsumpcji,
• wypadające włosy, zniszczone paznokcie, postępująca próchnica,
• nasilony perfekcjonizm, silna potrzeba kontroli,
• uzależnienie nastroju od wagi i ilości zjedzonego pożywienia,
• częste ważenie się,
• lęk przed wzrostem wagi ciała,
• zaparcia, bóle brzucha, nietolerancja zimna, ospałość, a czasem nadmiar energii,
• zniekształcony obraz własnego ciała (obawa przed przytyciem, mimo niskiej wagi ciała),
• powściągliwość, trudności w okazywaniu emocji,
• odczuwanie wyrzutów sumienia po zjedzonym posiłku,
• zamykanie się w sobie, izolacja od otoczenia, wycofanie z życia towarzyskiego,
• posługiwanie się kłamstwem, stosowanie oszustw (wyrzucanie lub chowanie jedzenia; nakładanie jedzenia na talerz w celu zabrudzenia naczynia podczas nieobecności domowników, a następnie pozbywanie się jedzenia),
• stosowanie środków odchudzających, przeczyszczających, odwadniających, prowokowanie wymiotów,
• problemy ze snem, senność, problemy z koncentracją,
• niskie ciśnienie krwi,
• spadek zainteresowania seksem,
• utrata masy kostnej.

Sygnały i objawy, które mogą wskazywać bulimię:

• epizody objadania się i podkradania jedzenia,
• unikanie wspólnych posiłków,
• nadmierne zainteresowanie jedzeniem i wagą,
• stosowanie środków odchudzających, przeczyszczających, odwadniających, prowokowanie wymiotów;
• stosowanie długich, wyczerpujących ćwiczeń fizycznych,
• okazywanie lęku przed przytyciem,
• pomijanie posiłków, nieregularny tryb odżywiania,
• silna potrzeba kontroli przy jednoczesnym braku poczuciu kontroli nad spożywaniem pokarmów,
• pękające naczynia krwionośne pod oczami,
• obrzęk ślinianek i zmiany chorobowe w jamie ustnej,
• nadżerki przełyku i bóle gardła,
• normalna masa ciała lub początki nadwagi,
• przebarwienia, próchnica i postępujące uszkodzenie szkliwa,
• duże wahania ciężaru ciała,
• bolesne skurcze (najczęściej łydek),
• arytmia (kołatanie) serca,
• rany na dłoniach, rękach (wynik prowokowania wymiotów),
• huśtawki nastrojów,
• zamykanie się w sobie, izolacja od otoczenia, wycofanie z życia towarzyskiego,
• ukrywanie ciała w luźnych ubraniach,
• poczucie wstydu, pogardy wobec siebie,
• odczuwanie wyrzutów sumienia po zjedzonym posiłku,
• poczucie wstrętu wobec własnego ciała,
• samookaleczanie się, myśli i próby samobójcze,
• spadek zainteresowania seksem,
• problemy ze snem, senność, problemy z koncentracją,
• zły stan skóry,
• nieregularne miesiączki.

Inne niepokojące sygnały i objawy dla zaburzeń odżywiania to:

• ogólne zmiany w zachowaniu,
• częste narzekanie na swój wygląd,
• bezpośrednie wpływanie myśli na temat wyglądu na nastrój,
• stałe porównywanie siebie do innych,
• pogardliwe i lekceważące odnoszenie się wobec samego siebie,
• szukanie stałej otuchy odnośnie swojego wyglądu,
• ciągłe rozmowy na temat diety,
• częste odczuwanie smutku, niepokoju, niska samoocena,
• obsesja na punkcie utrzymania niskiej wagi w celu zwiększenia osiągnięć w sporcie, tańcu, aktorstwie czy modelingu,
• zwiększenie samowystarczalności, niechętne proszenie o pomoc,
• uczucie pełności,
• uczucie zimna, słabość, zmęczenie,
• sine dłonie i stopy,
• stosowanie diet lub chaotyczne spożywanie jedzenia; stosowanie głodówek, „rzucanie się” na jedzenie, pomijanie posiłków,
• nadmierne ćwiczenia fizyczne,
• noszenie zbyt obszernych ubrań,
• odczuwanie negatywnych emocji wobec siebie i swojego ciała,
• unikanie spotkań towarzyskich,
• noszenie ściśle przygotowanego przez siebie jedzenia.

Udostępnij: