TEKST: MARIA SOBIESZEK
Wydawałoby się, że człowiek, który zgłasza się do specjalisty po pomoc, powinien być zmotywowany i gotowy do działania. Niestety, ambiwalencja dotycząca wprowadzania zmian w sposobie żywienia jest bardzo powszechnym zjawiskiem. Ogromne znaczenie ma to, aby specjalista dał podopiecznemu poczucie bezpieczeństwa i zyskał jego zaufanie.
Wpływ wywiadu psychodietetycznego na dalszą współpracę
Podczas pierwszego spotkania z pacjentem zmagającym się z zaburzeniami odżywiania się niezwykle ważne jest nawiązanie prawidłowej relacji. Wywiad, który jest integralną częścią pierwszej konsultacji, powinien być znacznie bardziej wielopłaszczyznowy niż zwykła ankieta dietetyczna. Należy przede wszystkim skupić się na pacjencie, a nie na jego diecie. Warto wziąć pod uwagę aspekty tj. historia zaburzeń odżywiania, doświadczenia, nawyki oraz przekonania żywieniowe, mechanizmy radzenia sobie z sytuacjami trudnymi, kontekst rodzinny i wsparcie ze strony osób najbliższych.
Bardzo ważne jest to, aby specjalista przejrzyście opowiedział o metodach swojej pracy i zaznaczył granice. Powinien także dać pacjentowi poczucie bezpieczeństwa, wykazać się empatią, szczerą chęcią słuchania, a także zrezygnować z oceniania czy moralizowania.
Opór psychologiczny w pracy z osobą zmagającą się z zaburzeniami odżywiania
Opór psychologiczny w pracy psychodietetycznej jest związany z brakiem determinacji pacjenta do działania na rzecz ustalonego celu żywieniowego. Może wystąpić na każdym etapie procesu zmiany nawyków żywieniowych. Aby zmniejszyć ryzyko pojawienia się oporu psychologicznego, warto unikać barier komunikacyjnych tj. brak zaangażowania, nieuważne słuchanie, zbyt szybkie przechodzenie do udzielania rad, obwinianie, moralizowanie.
Edukacja żywieniowa skierowana do pacjenta zmagającego się z zaburzeniami odżywiania się
Pacjenci cierpiący na zaburzenia odżywiania zwykle interesują się dietetyką. Dla wielu z nich jest jeden z niewielu lub jedyny obszar w życiu, który są w stanie kontrolować. Z tego powodu edukacja żywieniowa nie może być prowadzona metodą wykładu. Powinna przyjąć formę dialogu. Udzielając rad czy zaleceń, warto korzystać z założeń dialogu motywacyjnego.
Podsumowanie informacji dotyczących współpracy psychodietetycznej z pacjentem zmagającym się z zaburzeniami odżywiania
W pracy psychodietetycznej z pacjentem zmagającym się z zaburzeniami odżywiania kluczowe znaczenie ma nawiązanie prawidłowej relacji oraz zdobycie jego zaufania. Dobrze by było, aby specjalista, unikał dowodzącego stylu prowadzenia spotkań, który jest typowy dla wizyt lekarskich. Udzielając porad czy prowadząc edukację żywieniową, psychodietetyk powinien korzystać z dialogu motywującego. Metoda ta sprawia, że konsultacja może przybrać formę rozmowy, a nie monologu. Dzięki temu pacjent czuje się doceniony i zyskuje poczucie sprawczości. Jest to bardzo ważne, ponieważ autonomia jest niezwykle ważną wartością dla większości pacjentów zmagających się z zaburzeniami odżywiania.
Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o budowaniu trwałej współpracy z pacjentem, który choruje na zaburzenia odżywiania, zapraszamy na bezpłatny webinar: Nie tylko jadłospis, czyli o budowaniu współpracy psychodietetycznej z pacjentem (27 lipca, 19:00)
Bądź na bieżąco i dołącz do newslettera!
